WESPAZJAN - TITUS FLAVIUS VESPASIANUS 9-79 n.e.

Założyciel dynastii Flawiuszów, a od 69 n.e. cesarz rzymski. Syn ekwity z sabińskiego miasta Reate, obecnie Rieti. W latach 41-42 n.e. legat legionu w Germanii Dolnej, a w latach 43-44 n.e. odznaczył sie w walkach w Brytanii. Od roku 51 n.e. był konsulem, nastepnie namiestnik Afryki. W latach 66-67 n.e. dowodził wyprawą w wojnie żydowskiej, gdzie w ciągu trzech lat opanował Judeę. W 69 n.e. został obwołany cesarzem przez legiony wschodnie i uznany przez senat. W roku 70 n.e. przybył do Rzymu i po stłumieniu powstania Cywilisa zajął się sprawami wewnetrznymi państwa. Popierał naukę i sztukę tzn: pensje dla nauczycieli retoryki, odbudowa zniszczonego Kapitolu, budowa świątyni bogini Pax oraz początek budowy Koloseum. W związku z opozycją starej arystokracji usunął z Rzymu filozofów stoików.

Powrót do strony głównej